1. Położenie
Makroregion: Pojezierze Leszczyńskie
Mezoregion: Pojezierze Sławskie
Wysokość n.p.m.: 57,4 m
Szerokość geograficzna: 51°53,7'
Długość geograficzna: 16°00,6'
Zlewnia: Obrzyca
2. Dane morfometryczne
Powierzchnia zwierciadła: 817,3 ha
Powierzchnia wysp: 10,6 ha
Głębokość maksymalna: 12,3 m
Głębokość średnia: 5,2 m
Długość maksymalna: 9225 m
Szerokość maksymalna: 1650 m
Linia brzegowa ogółem: 27340 m
Linia brzegowa wysp: 2690 m
Największym jeziorem Pojezierza Sławskiego, położonym w obszarze chronionego krajobrazu jest Jezioro Sławskie, nazywane też „Śląskim Morzem”. Leży ono w południowo – wschodniej części województwa oraz w północno – wschodniej części dużego kompleksu leśnego. Wzdłuż wschodniego brzegu jeziora biegnie droga ze Sławy do Konotopu, natomiast wzdłuż południowego droga prowadzi z Lubięcina przez Tarnów Jezierny do Sławy.
Jezioro Sławskie ukształtowało się w okresie Zlodowacenia Bałtyckiego, w południowym krańcu depresji nazywanej Obniżeniem Rzeki Obry. Najbliższe otoczenie jeziora, a w szczególności jego południowo – wschodnie brzegi są pagórkowate, przechodzące w duże pola piaskowe ( o miąższości do 40 m), pod którymi zalega warstwa wodonośna, zaś pod nią ( na głębokości ok. 60 m nieciągłe pokłady węgla brunatnego.
Do cieków związanych ze „Śląskim Morzem” zalicza się: rz. Czernicę, rz. Cienicę, Radzyńską Strugę, Dębogórę, Myszkowski Rów i rów bez nazwy. Odpływem jest Obrzyca, która bierze tu swój początek. Całkowita powierzchnia zlewni akwenu składa się z szeregu zlewni cząstkowych, o łącznej powierzchni 201 km² ( w tym zlewnia Cienicy o powierzchni 65,4 km², Czernicy 56,2 km² i kilku małych zlewni o powierzchni od 2 do 22 km².
Obszar przylegający do jeziora w około 65% porośnięty jest lasem, jego brzegi bardzo często są wysokie i strome. Linia brzegowa wynosząca ponad 27 km jest bardzo urozmaicona, tworzy liczne półwyspy, zatoczki i zatoki, z których do najbardziej znanych należą: Krępińska, Miejska, Lubiatowska i Radzyńska. Na jeziorze położone są trzy wyspy: Ptasia Wyspa (największa), Dzika Wyspa (mniejsza) i zupełnie malutka tzw. Wyspa Kormoranów. Są one okresowo lub na stałe zasiedlane przez różne gatunki ptaków, w tym również rzadkie.
Roślinność nadwodna i wodna ( amfifity, elodeidy, helofity i nimfeidy) występują tu w różnych partiach zbiornika. Znaczna część linii brzegowej jest zarośnięta szerokim pasem oczeretów, wśród których dominują: trzcina pospolita, pałka wąsko i szerokolistna, tatarak, oczeret jeziorny i inne, tworząc miejsca te mało dostępnymi. W pasach trzcinowisk doskonałe środowisko do bytowania i rozrodu znalazły liczne gatunki ptaków wodnych, błotnych i drapieżnych. Spośród płazów ( batrachofauna) duże populacje tworzą żaby zielone ( śmieszka, wodna i jeziorowa), których chóralne głosy słyszalne są zwłaszcza podczas wiosennych i letnich parnych wieczorów. Oprócz nich w obrębie zbiornika spotyka się ropuchy szare, zielone, rzekotki drzewne, grzebiuszki ziemne, żaby trawne i moczarowe oraz trzy gatunki traszek ( zwyczajną, górską i grzebieniastą). Gady reprezentowane są głównie przez zaskrońce zwyczajne, których wyrośnięte samice mierzą niekiedy 110 – 120 cm długości. Świat zwierząt i roślin, w tych okolicach jest bardzo bogaty, dlatego w nieodległej przyszłości planuje się tu utworzenie Sławskiego Parku Krajobrazowego.
Jezioro Sławskie jest zbiornikiem eutroficznym. Jego dno zalega duża ilość materii organicznej. Pod względem fizyko – chemicznym wody jeziora zalicza się do II klasy czystości, natomiast pod względem bakteriologicznym do III klasy czystości.
Zbiornik należy do typu sandaczowego. Żyje tutaj wiele gatunków ryb m.in.: leszcz, płoć, karp, okoń, sandacz, szczupak, węgorz, amur, tołpyga, sum, wzdręga i lin. Niektóre gatunki upodobały sobie pewne obszary jeziora i tak np.: sum, lin oraz leszcz, w największym zagęszczeniu występują w Zatoce Miejskiej, węgorz w Zatoce Lubiatowskiej, amur w Zatoce Radzyńskiej, natomiast sandacz w Zatoce Krępińskiej.
Informacje opracowane na podstawie książki „Wody Środkowego Nadodrza” Bartłomiej Najbar, Ewa Szuszkiewicz, Wojciech Zieleniewski